ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮುಕ್ತ ಭಾರತಕ್ಕಾಗಿ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿರುವ ಬಿಜೆಪಿ ತನಗೆ ತಾನೇ ಗುಂಡಿ ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆಯಾ ಎಂಬ ಚರ್ಚೆ ಈಗ ಮುನ್ನೆಲೆಗೆ ಬಂದಿದೆ. ಬಿಜೆಪಿ ಆಡಳಿತವಿರುವ ರಾಜ್ಯಗಳ ಇತ್ತೀಚಿನ ಕೆಲವು ಪ್ರಹಸನಗಳು ಈ ಚರ್ಚೆಗೆ ಇಂಬು ನೀಡಿವರೆ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಹೇಗೆ ತನ್ನ ಅವನತಿಯನ್ನು ಕಂಡಿತೋ ಅದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಪ್ರಧಾನಿ ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅವನತಿಯ ಬೀಜಗಳು ಹುದುಗಿತ್ತು. “ಇಂದಿರಾ ಅಂದರೆ ಇಂಡಿಯಾ” ಆ ಕಾಲದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಚರಣವಾಗಿತ್ತು. ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ, ಆಕೆಯ ಶಕ್ತಿಯು ಆಡಳಿತದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಂಶವನ್ನು ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿತು ಮತ್ತು ಪಕ್ಷವು ಆಕೆಯಿಂದ ನಿಯೋಜಿಸಲಾದ ಪಾತ್ರಗಳು ಇತರರೆಲ್ಲರನ್ನು ಕುಬ್ಜಗೊಳಿಸಿತು. ಪ್ರಧಾನಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿಯನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿರುವ ಬಿಜೆಪಿಯು ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಲ್ಲ. ಆಲದ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಏನೂ ಬೆಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ಎಂಬ ಆಲದ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವ ನಾಯಕರೂ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವುದು ಬಿಜೆಪಿ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶವೆಂಬ ಚರ್ಚೆಗಳು ಈಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.
ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳು ಏಕಾಏಕಿ ಮಾಯವಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ಅದೇ ಪಾಡು ಬಿಜೆಪಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಬಂದಿದೆ. ಇಂದು ಇರುವ ಸಿಎಂ ನಾಳೆ ಇರುತ್ತಾರೋ ಎನ್ನುವುದು ಅತಂತ್ರವಾಗಿದೆ. ಬಿಪ್ಲಬ್‌ ದೇವ್‌ ತ್ರಿಪುರಾದಲ್ಲಿ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಉರುಳಿದ ಇತ್ತೀಚಿನ ಬಿಜೆಪಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ವರೆಗೆ, ಉತ್ತರಾಖಂಡ, ಕರ್ನಾಟಕ ಮತ್ತು ಗುಜರಾತ್ ಎಂಬ ಮೂರು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಬಿಜೆಪಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳನ್ನು ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿ ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರು ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ರಾಜಕಾರಣಿ ಮತ್ತು ಪ್ರಬಲ ಜಾತ್ಯತೀತ ರುಜುವಾತುಗಳು ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಉತ್ಸಾಹವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವಾದಿಯಾಗಿದ್ದರೆ, ಅವರ ಮಗಳು ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯವರು “ಗುಂಗಿ ಗುಡಿಯಾ” (ಮೂಕ ಗೊಂಬೆ) ಯಿಂದ ಬಲವಾದ, ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಂಡರು. ಅವರು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವೇದಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಭಾರತೀಯ ಗ್ರಾಮಾಂತರದ ಧೂಳು ಮತ್ತು ಕೊಳಕುಗಳಲ್ಲಿ ನಿರಾಳವಾಗಿದ್ದರು.
(ಇಂದಿರಾಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ನಾನು ಬಡತನವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ). ಎಂದು ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಅದೇ ಅಹಂಕಾರದ ಧ್ವನಿಸುವ ಮಾತುಗಳು ಮೋದಿಯವರಿಂದಲೂ ಕೇಳಿ ಬಂದಿದೆ. ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, ಮೋದಿಯವರು, “ಅವರು ಮೋದಿಯನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ನಾನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ನೆಹರು 17 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಪ್ರಧಾನಿಯಾಗಿದ್ದರು, ಮತ್ತು ಅವರ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಂಜಾಬ್‌ನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಾಪ್ ಸಿಂಗ್ ಕೈರೋನ್, ರಾಜಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮೋಹನ್ ಲಾಲ್ ಸುಖಡಿಯಾ, ಮಧ್ಯಭಾರತದಲ್ಲಿ ದ್ವಾರಕಾ ಪ್ರಸಾದ್ ಮಿಶ್ರಾ, ಬಿಹಾರದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಸಿನ್ಹಾ, ಯುಪಿಯಲ್ಲಿ ಗೋಬಿಂದ್ ಬಲ್ಲಭ್ ಪಂತ್ ಮತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣಾನಂದ, ಕೆ ಕಾಮರಾಜ್ ಅವರಂತಹ ಪ್ರಭಾವಿ ರಾಜ್ಯ ನಾಯಕರು ಇದ್ದರು. ಮದ್ರಾಸ್ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ, ಕೆಸಿ ರೆಡ್ಡಿ, ಕೆ ಹನುಮಂತಯ್ಯ ಮತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಎಸ್ ನಿಜಲಿಂಗಪ್ಪ ಮೊದಲಾದವರನ್ನು ಹೆಸರಿಸಬಹುದು. ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ತಂದೆಯ ಯುಗದ ಹಳೆಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಹೊಡೆದುರುಳಿಸಿದರು ಅದು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅನ್ನು ವಿಭಜಿಸುವವರೆಗೆ ಹೋಯಿತು.
ಆದರೆ, ಇಂದಿರಾ ಗಾಂಧಿ ಅವರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಪ್ರಭಾವಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರು ತಲೆಯೆತ್ತಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನಾಯಕರು ಮಾತೃಪಕ್ಷ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಪಕ್ಷಗಳನ್ನು ರಚಿಸುವ ಮೊರೆ ಹೋದರು. ಅದನ್ನೇ ಬಿಜೆಪಿಯಲ್ಲಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಆದಿತ್ಯನಾಥ್‌ ಪ್ರಭಾವಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಎನಿಸಿಕೊಂಡರೂ, ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಅಂತಹ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳನ್ನು ಬಿಜೆಪಿ ಪಾಳೆಯದಲ್ಲಿ ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿದ, ಮೋದಿ ಅಲೆಯ ಮೊದಲು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಅವರನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿ ಸ್ಥಳಿಯ ನಾಯಕ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತಾದರೂ ಅವರ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಮೂಲೆಗೆ ಎಸೆಯಲಾಗಿದೆ. ಅದರ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು, ಬಸವರಾಜ ಬೊಮಮಾಯಿ ಎಂಬುದು ಕೇವಲ ಬೆದರುಬೊಂಬೆಯಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಇಂದಿರಾಗಾಂಧಿ ಅವರ ಕಾಲದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅನ್ನು ಇಂದಿನ ಬಿಜೆಪಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹೋಲುತ್ತಿದೆ. ತ್ರಿಪುರಾದಲ್ಲಿ ಮಾಣಿಕ್‌ ಸಹಾ ನೂತನ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇವರು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ, ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಬೊಮ್ಮಾಯಿ ಸಮಾಜವಾದಿ ಪಳೆಯುಳಿಕೆ. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ಫಡ್ನವೀಸ್‌ ಹಿಂದುತ್ವದ ದಂಡನಾಯಕನಂತೆ ಕಾಣಿಸಲು ಹೆಣಗಿ ಫಲ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಒಂದು ಶೂನ್ಯತೆಯನ್ನು ತಂದಿದೆ. ಇದು ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲೂ ಇದೆ. ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ.. ಇಂದಿರಾ ಅವರ ನಂತರ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಥ ನಾಯಕತ್ವ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಆವರಿಸಿದ ಶೂನ್ಯವೇ ಬಿಜೆಪಿಗೂ ಆವರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಮುಂದಿನ ತಲೆಮಾರಿನ ನಾಯಕರು ಬಿಜೆಪಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲವಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಅದರ ಪತನಕ್ಕೆ ಒಂದು ಮುನ್ನುಡಿಯಂತಿದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮುಕ್ತ ಮಾಡಲು ಹೊರಟ ಬಿಜೆಪಿ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟಿರುವುದು ಅದೇ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ.
