ಮೂಲ : ಶಶಿ ತರೂರ್‌
After Karnataka, more lessons for the BJP – ದ ಹಿಂದೂ 25 ಮೇ 2023
ಅನುವಾದ : ನಾ ದಿವಾಕರ
ಮೇಘಾಲಯ, ತ್ರಿಪುರಾ ಮತ್ತು ನಾಗಾಲ್ಯಾಂಡ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಈಶಾನ್ಯ ರಾಜ್ಯಗಳ ವಿಧಾನಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಹೀನಾಯ ಸೋಲು ಅನುಭವಿಸಿದ ನಂತರ ನಡೆದ ಕರ್ನಾಟಕ ವಿಧಾನಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷವು ಭರ್ಜರಿ ಗೆಲುವು ಸಾಧಿಸಿದೆ. ಆ ಹಿನ್ನಡೆಗಳು ಪಕ್ಷ ಶಿಥಿಲವಾಗುತ್ತಿರುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವರು ಭವಿಷ್ಯ ನುಡಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದವು. ಅಂತಹ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಅವಸರದಲ್ಲಿ ಕೈಗೊಂಡವು ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ದೇಶದ ಪ್ರಮುಖ ವಿರೋಧ ಪಕ್ಷವಾಗಿ ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ (ಬಿಜೆಪಿ) ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧಿಯಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಏಕೈಕ ಪಕ್ಷವಾಗಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಸ್ಪಷ್ಟ ಸವಾಲು ಇಲ್ಲ.
ಅಭಿಯಾನಗಳು ಮತ್ತು ಫಲಿತಾಂಶಗಳು
ಕಳೆದ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಾರಿ ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರಗಳನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆದ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ 135 ಸ್ಥಾನಗಳು ಮತ್ತು 42% ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಮತಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿರುವುದು ಈ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಾದನೆ ಎನ್ನಬಹುದು. ತಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷದ ಪ್ರಖರವಾದ ಪ್ರಚಾರವು ಸ್ಥಳೀಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಆಡಳಿತ, ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿತ್ತು. ಇದರಲ್ಲಿ ತಳಸಮುದಾಯಗಳು ತಮ್ಮ ನ್ಯಾಯಯುತ ಪಾಲನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕೆಂಬ ಆಗ್ರಹಗಳೂ ಸೇರಿದ್ದವು. ಪಕ್ಷವು ನೀಡಿದ “ಐದು ಭರವಸೆಗಳು” ನಿರ್ದಿಷ್ಟ, ಉದ್ದೇಶಿತ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕವಾಗಿದ್ದವು ಮತ್ತು ನಿರುದ್ಯೋಗ, ಹಣದುಬ್ಬರ ಮತ್ತು ನಿರುದ್ಯೋಗದ ಬಗ್ಗೆ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಅಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ ನಿಜವಾದ ಕಾರಣಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದವು. ಬಿಜೆಪಿಯ “40% ಕಮಿಷನ್ ಸರ್ಕಾರ” ಮತ್ತು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ನೀಡಿದ “100% ಬದ್ಧತೆ” ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಬಹುದಿತ್ತು.
ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷವು ಕರ್ನಾಟಕದ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯ ನಾಯಕತ್ವದ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯಿತು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಾಜಿ (ಮತ್ತು ಈಗ ಮರು ನೇಮಕಗೊಂಡ) ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯ ಮತ್ತು ಅವರ ಹೊಸ ಉಪಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ, ರಾಜ್ಯ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಡಿ.ಕೆ.ಶಿವಕುಮಾರ್ ಅವರ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯಿಂದ ಪಕ್ಷವು ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯಿತು. ಪಕ್ಷದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನಾಯಕತ್ವ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಪಕ್ಷದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ ಖರ್ಗೆ ಮತ್ತು ಗಾಂಧಿ ಕುಟುಂಬವು ರಚನಾತ್ಮಕ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದ್ದು ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಬಲ್ಯವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಬದಲು ರಾಜ್ಯ ನಾಯಕರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿದರು. ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ, ಹೆಚ್ಚಿನ ರಾಜಕೀಯ ವೀಕ್ಷಕರು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಸರಿಯಾದ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ.
ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಬಿಜೆಪಿ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಯ ಅಧಿಕಾರವು ನಿರಾಶಾದಾಯಕವಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಮಿತಿಮೀರಿದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಷ ಆಡಳಿತದಿಂದ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು, ಇದು ಮತದಾರರಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯ ಬಯಕೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿತು. ಆರ್ಥಿಕತೆ, ಶಿಕ್ಷಣ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ ರಕ್ಷಣೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ನಿಭಾಯಿಸಲು ವಿಫಲವಾದ ಕಾರಣ ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರ ತೀಕ್ಷ್ನ ಟೀಕೆಗೊಳಗಾಗಿತ್ತು.. ರಾಜ್ಯದಾದ್ಯಂತ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಹರಡಿದ್ದ ಆಡಳಿತ ವಿರೋಧಿ ಭಾವನೆಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಪಕ್ಷವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ರೂಢಿಗತವಾಗಿರುವ ಕೇಂದ್ರೀಕರಣ ರಾಜಕಾರಣದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ವಿಫಲವಾದವು. ಪ್ರಧಾನಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ಮತ್ತು ಗೃಹ ಸಚಿವ ಅಮಿತ್ ಶಾ ಅವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ದೆಹಲಿ ಮೂಲದ ಬಿಜೆಪಿಯ ಮೇಲ್‌ ಸ್ತರದ ನಾಯಕರ ಅಭಿಯಾನವು ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಪಕ್ಷದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಸಾಧಿಸಿತು, ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಬಲವಾದ ಸ್ಥಳೀಯ ನಾಯಕತ್ವಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರತಿಸ್ಪರ್ಧೆಯ ಧ್ವನಿ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಇದರಿಂದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ನ ಸ್ಥಳೀಯ ರಾಜಕಾರಣ ಹೊರಗಿನವರು ಮತ್ತು ಅವರು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ವಿಚಾರಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಿತು. ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಪಕ್ಷ ಅಧಿಕಾರದಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ ಬಿಜೆಪಿ ಎಂದಿನಂತೆ “ಡಬಲ್ ಎಂಜಿನ್ ಸರ್ಕಾರ”ದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸಿತು. ಎರಡು ಇಂಜಿನ್‌ಗಳ ವೈಫಲ್ಯವನ್ನು ನೋಡಿದ ಸಾರ್ವಜನಿಕರು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪರ್ಯಾಯವನ್ನು ನಂಬಲು ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿದರು.
ಕೋಮು ಧ್ರುವೀಕರಣದ ರಾಜಕೀಯದ ವೈಫಲ್ಯವೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಹಲಾಲ್, ಹಿಜಾಬ್, ಲವ್ ಜಿಹಾದ್ ಮತ್ತು ಲ್ಯಾಂಡ್ ಜಿಹಾದ್ ಹಿಂದುತ್ವ ಸಂದೇಶಗಳು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಗಳು ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಮರ ನಡುವೆ ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದವು. ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯ ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮತದಾರರ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ನೇರವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಆಡಳಿತದ ಭರವಸೆಯ ಮುಂದೆ ಈ ವಿಭಜಕ ಅಂಶಗಳು ಫಲಪ್ರದವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಟಿಪ್ಪು ಸುಲ್ತಾನನನ್ನು ರಾಕ್ಷಸನನ್ನಾಗಿ ಬಿಂಬಿಸುವ ಮತ್ತು ಅವನನ್ನು ಕೊಂದ ಇಬ್ಬರು ಒಕ್ಕಲಿಗ ಹಂತಕರನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು (ಅಂತಹ ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಯಾವುದೇ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಪುರಾವೆಗಳಿಲ್ಲದೆ), ಮತದಾರರು ವರ್ತಮಾನದ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಗತಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿರುವ ಪಕ್ಷದ ಧೋರಣೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.
ಇದಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡ ದುರಂತ ಎಂದರೆ ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಅನ್ಯಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಅವಮಾನಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಕಿಡಿಕಾರುವ ಮೂಲಕ ಬಿಜೆಪಿ ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸಾಧಿಸಿದೆಯಾದರೂ, ಇದು ದಕ್ಷಿಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಅರಿವು ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದನ್ನು ಈ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತಿರುವ ಮತದಾರರಿಗೆ ಭೂತಕಾಲದ ಮೇಲೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬದಲು ಉತ್ತಮ ಭವಿಷ್ಯದ ಭರವಸೆ ನೀಡುವ ನಾಯಕರು ಬೇಕಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಮುಂಬರುವ ಚುನಾವಣೆಗಳು
ಬಿಜೆಪಿಯ ಮತ ಗಳಿಕೆಯು ಕಳೆದ ಬಾರಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದ 36% ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಂಶದ ಬಗ್ಗೆ ಕೆಲವು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕಾರರು ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಿರುವುದು ಜನತಾ ದಳದ ಮತಗಳಿಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುವುದರಿಂದಲೇ ಹೊರತು ಬಿಜೆಪಿಯ ಮತಗಳಿಕೆಯ ಕುಸಿತದಿಂದಲ್ಲ ಎಂದು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಎರಡು ಬಾರಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಹುದ್ದೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದ ನಂತರವೂ ಕೇವಲ 19 ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಜನತಾದಳ (ಸೆಕ್ಯುಲರ್) ಅಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದ್ದು, ಪಕ್ಷದ ನಷ್ಟವು ಕಾಂಗ್ರೆಸ್‌ಗೆ ಲಾಭದಾಯಕವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಇಂತಹ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳನ್ನು ನೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಿಜೆಪಿಯ ಪಾಲಿಗೆ ಅಪ್ರಬುದ್ಧತೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳು ಮತದಾರರಿಂದ ಬಿಜೆಪಿ ಸರ್ಕಾರ ತಿರಸ್ಕೃತವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ನೆರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಬಿಜೆಪಿಯ ಅಭಿಷಿಕ್ತ ಸ್ಥಳೀಯ ನಾಯಕತ್ವ ಮತ್ತು ಮತದಾರರ ನಡುವಿನ ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಇದು ಸರಿದೂಗಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಕರ್ನಾಟಕದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳು ಈ ವರ್ಷ ನಡೆಯಲಿರುವ ಐದು ರಾಜ್ಯಗಳ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು 2024 ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲಿರುವ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಗಂಭೀರ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಭಾರತೀಯ ಮತದಾರ ವಾಕ್‌ ಚಾತುರ್ಯದಿಂದ ಬೇಸತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಮೂಲಕ ಬಿಜೆಪಿ ರವಾನಿಸುವ ಸಂದೇಶಗಳಿಂದ ಭ್ರಮನಿರಸನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಮತದಾರರು ತಮ್ಮ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು, ಅನುಕೂಲಗಳನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ ; ಕೈಗೆಟುಕದ ಅಡುಗೆ ಅನಿಲ ಸಿಲಿಂಡರ್‌ಗಳು, ಸ್ಥಳೀಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕೈಗೆಟುಕದ ದಿನಬಳಕೆಯ ಪದಾರ್ಥಗಳ ಬೆಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿಯುವ ನಿರುದ್ಯೋಗಿ ಯುವಕರಿಂದ ಮತದಾರರು ಬೇಸತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ನೋಡಿದಾಗ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾರರು ಬಿಜೆಪಿಗಿಂತ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಪಕ್ಷವನ್ನು ಶೇ.11ರಷ್ಟು ಮತಗಳ ಅಂತರದಿಂದ ಬೆಂಬಲಿಸಿರುವುದು ಆಕಸ್ಮಿಕವೇನಲ್ಲ. 10 ವರ್ಷಗಳ ಮೋದಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ನಂತರ, ಅವರು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದಂತೆ ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಬದಲಾವಣೆಗಾಗಿ ಹಂಬಲಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ?
ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಯ ಚುನಾವಣಾ ಸೂತ್ರ ವಿಫಲವಾದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಕಳೆದ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಷವು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಮತ್ತು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿದ ಹಿಂದುತ್ವದ ಸಂದೇಶ, ಕೋಮು ಧ್ರುವೀಕರಣದ ಪರಿಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಿನಿಕತನದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ತಂತ್ರಗಳು ಹಾಗೂ ಕಲ್ಯಾಣ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಒತ್ತು ನೀಡುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಂದ ಮತದಾರರು ಕೃತಜ್ಞರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಪಕ್ಷದ ಭ್ರಮೆ ಹುಸಿಯಾಗಿದೆ. ಭಾರತದ ರಾಜಕಾರಣವು ಚಾಲ್ತಿ ಖಾತೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಡೆಸುವ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಇದ್ದಂತೆ; ಹಿಂದಿನ ಸಾಧನೆಗಳು ನಿಶ್ಚಿತ ಠೇವಣಿಗಳಾಗಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತವೆ, ಅವುಗಳನ್ನು ಲಘುವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಮತದಾರರ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ಅವರು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರಸ್ತುತ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳು ಮತ್ತು ತಕ್ಷಣದ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿಗೆ ಹೊಸದನ್ನು ನೀಡುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. 2019 ರಲ್ಲಿ ಪುಲ್ವಾಮಾ ಮತ್ತು ಬಾಲಕೋಟ್ ಇತ್ತು. 2024 ರಲ್ಲಿ ಏನನ್ನು ಕಾದಿರಿಸಲಾಗಿದೆ?
ಮತ್ತೊಂದು ವಿರೋಧಾಭಾಸವೆಂದರೆ “ಯಶಸ್ಸಿನಂತೆ ಯಾವುದೂ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ” ಎಂಬ ಕ್ಲೀಷೆ ಈ ಚುನಾವಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಲ್ಲಟಗೊಂಡಿದೆ. 2019 ರಲ್ಲಿ ಬಿಜೆಪಿ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದೆಣಿಸಿದರೂ 2024 ರಲ್ಲಿ ಪುನರಾವರ್ತಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ ಹೋಗಬಹುದು. ಹಲವಾರು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು , ಗುಜರಾತ್, ಹರಿಯಾಣ ಮತ್ತು ರಾಜಸ್ಥಾನದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಗೆದ್ದಿದೆ; ಬಿಹಾರ, ಕರ್ನಾಟಕ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಉಳಿದೆಲ್ಲ ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದಿದೆ. ಇದು ಬಂಗಾಳ ಮತ್ತು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದೆ. ಈ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ರಾಜ್ಯಗಳ ರಾಜಕೀಯ ಸನ್ನಿವೇಶವು 2019 ರಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ಲೋಕಸಭೆಯಲ್ಲಿ 220 ರಿಂದ 250 ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ಇಳಿಯುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅದು ಈಗಾಗಲೇ ಪ್ರಬಲವಾಗಿರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ಮುಖ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿಲ್ಲ.
ಒಂದು ಸಲಹೆ
ಕರ್ನಾಟಕದ ಫಲಿತಾಂಶಗಳು ಮುಂದಿನ ಬಾರಿ ಭಾರತದ ಮತದಾರರಿಗೆ ಏನು ನೀಡಲು ಆಶಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಬಿಜೆಪಿಯ ಮುಂದಿಟ್ಟಿದೆ. ಹಿಂದುತ್ವವನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವುದು ಸೀಮಿತ ಪ್ರತಿಫಲಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಬಹುಶಃ ಧ್ರುವೀಕರಣದ ಮೂಲಕ ಗೆಲ್ಲಬಹುದಾದ ಮತಗಳ ಗರಿಷ್ಠ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದೆ. 2014ರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಸೂತ್ರಕ್ಕೆ ಮರಳುವುದು ಮೋದಿ ಅವರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಅವಕಾಶವಾಗಿದೆ, ಇದು ಜಾಗತಿಕ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಿರುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿನ ಪ್ರಗತಿಯಿಂದ ಬಲಗೊಂಡಿದೆ. ಪಾಕಿಸ್ತಾನದ ವೀಡಿಯೊ-ಬ್ಲಾಗರ್ ಒಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ಗಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಪೇಟಿಎಂ ಕ್ಯೂಆರ್ ಕೋಡ್‌ ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಭಾರತೀಯ ಚಹಾ ಮಾರುವವರ ಬಗ್ಗೆ ಹೊಗಳಿದಾಗ, ಅಥವಾ ಬ್ಯಾಂಕರ್‌ಗಳು ಯುನಿಫೈಡ್ ಪೇಮೆಂಟ್ ಇಂಟರ್ಫೇಸ್ (ಯುಪಿಐ) ಅನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಲವಾದ SWIFT ಗಿಂತಲೂ ಉತ್ತಮವಾದ ಪಾವತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಎಂದು ಹೊಗಳಿದಾಗ, ಬಿಜೆಪಿ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಬೇರು ಬಿಟ್ಟಿರುವ ಕೋಮುವಾದದ ವಿಷದೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲದಂತೆ ಸಾಧನೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಇತಿಹಾಸ ಅಥವಾ ದ್ವೇಷಕ್ಕಿಂತ ಮರುಚುನಾವಣೆಯನ್ನು ಬಯಸಲು ಇದು ಹೆಚ್ಚು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಸಂದೇಶವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಬಿಜೆಪಿ ನಾಯಕತ್ವದಿಂದ ಇದನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವುದೂ ಸಹ ಅತಿರೇಕ ಎನಿಸಬಹುದು.
( ಮೂಲ ಲೇಖಕರು : ತಿರುವನಂತಪುರಂ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸಂಸದರು ಹಾಗೂ
ಖ್ಯಾತ ಲೇಖಕರು )
