ಏಷ್ಯಾದ ಎರಡು ಬಲಿಷ್ಟ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಾದ ಚೀನಾ ಮತ್ತು ಭಾರತದ ನಡುವೆ ಗಾಲ್ವಾನ್ ಕಣಿವೆಯಲ್ಲಿ ಗಡಿ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಉಲ್ಪಣಗೊಳ್ಳುತಿದ್ದಂತೆ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಶಮನಗೊಳಿಸಲು ಎರಡೂ ದೇಶಗಳ ಸೈನ್ಯಾಧಿಕಾರಿಗಳು ಹಲವು ಸುತ್ತಿನ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಸಿದವು. ಮಾತುಕತೆ ಬಳಿಕವೂ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಶಮನಗೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಇದರ ನಂತರ ಪ್ರಧಾನಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ನೇತೃತ್ವದ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಚೀನಾ ಮೂಲದ 59 ಆಪ್ಸ್ ಗಳನ್ನು ಭದ್ರತಾ ಕಾರಣವನ್ನು ಮುಂದೊಡ್ಡಿ ನಿಷೇದ ಮಾಡಿತು. ಜತೆಗೇ ಕೆಲವು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಮತ್ತು ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಇಲಾಖೆಗಳು ಚೀನಾ ದ ಕಂಪೆನಿಗಳಿಗೆ ನೀಡಲಾಗಿರುವ ವಿವಿಧ ಗುತ್ತಿಗೆಗಳನ್ನು ರದ್ದು ಪಡಿಸುವ ಕ್ರಮವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದಾಗಿಯೂ ಘೋಷಿಸಿವೆ.
ಆದರೆ ಈ ರೀತಿ ಏಕಪಕ್ಷೀಯವಾಗಿ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿರುವುದು ಮತ್ತೊಂದು ಕಾನೂನು ಸಮರಕ್ಕೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡಲಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಈ ಕ್ರಮಗಳು ಕೆಲವು ದೇಶೀಯ ಘಟಕಗಳ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುವುದರ ಹೊರತಾಗಿ, ಚೀನಾದ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಬೀರುತ್ತವೆ ಎಂದು ಖಚಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ವಿಶ್ವ ವಾಣಿಜ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆ (ಡಬ್ಲ್ಯುಟಿಒ) ನಿಯಮಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಭಾರತವು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಚೀನಾ ವಾದಿಸಿ ನಿಷೇಧ ಹಿಂಪಡೆಯಲು ಕಾನೂನಿನ ಕ್ರಮದ ಮೊರೆ ಹೋಗಬಹುದು. ಡಬ್ಲ್ಯುಟಿಒ ನಿಯಮಗಳ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚಿಸಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ಗಳ ಮೇಲಿನ ನಿಷೇಧ ಮತ್ತು ಒಪ್ಪಂದಗಳ ರದ್ದತಿಯನ್ನೂ ಸಹ ದ್ವಿಪಕ್ಷೀಯ ಹೂಡಿಕೆ ಒಪ್ಪಂದಗಳಲ್ಲಿ (ಬಿಐಟಿ) ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆಯ ಮೇಲಿನ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾನೂನಿನ ಮೂಲಕ ನೋಡಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಭಾರತವು 2007 ರಲ್ಲಿ ಚೀನಾದೊಂದಿಗೆ ದ್ವಿಪಕ್ಷೀಯ ವಾಣಿಜ್ಯ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ (ಬಿಐಟಿ)ಗೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿತು. ಈ ಎಲ್ಲಾ ಹೂಡಿಕೆ ಒಪ್ಪಂದಗಳಂತೆ ಈ ಬಿಐಟಿಯು ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆದಾರರಿಗೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾನೂನಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ನ್ಯಾಯಯುತ ಮತ್ತು ಸಮಾನತೆಯಿಂದ ನೋಡುವುದು (ಎಫ್ಇಟಿ). ವಿವಾದದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿಯ ಮುಂದೆ ಆತಿಥೇಯ ರಾಷ್ಟ್ರದ ವಿರುದ್ಧ ನೇರವಾಗಿ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆದಾರರಿಗೆ ಬಿಐಟಿ ಅಧಿಕಾರ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ಹೂಡಿಕೆದಾರ-ರಾಜ್ಯ ವಿವಾದ ಇತ್ಯರ್ಥ (ಐಎಸ್ಡಿಎಸ್) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತವು ಪ್ರಸ್ತುತ ವಿವಿಧ ಬಿಐಟಿಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು 20 ಇಂತಹ ವಿವಾದದ ಹಕ್ಕುಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ, ಮಿಲಿಯನ್ಗಟ್ಟಲೆ ಡಾಲರ್ಗಳನ್ನು ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ನೀಡುವ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ. ವೊಡಾಫೋನ್ ಮತ್ತು ಕೈರ್ನ್ ಎನರ್ಜಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಭಾರತದ ವಿರುದ್ಧ ಎರಡು ಐಎಸ್ಡಿಎಸ್ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಹೋರಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಸ್ಮರಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ.
ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ಏಕಪಕ್ಷೀಯವಾಗಿ ಮುರಿಯುವ ಭಾರತದ ನಿರ್ಧಾರದಿಂದಾಗಿ ಭಾರತ-ಚೀನಾ ಬಿಐಟಿ 3 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 2018 ರಂದು ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು. ಈ ಏಕಪಕ್ಷೀಯ ಮುಕ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಚೀನಾದೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲ. ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರ ತನ್ನ ಹೊಸ ಬಿಐಟಿ ನೀತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿ 2017 ರಲ್ಲಿ ಕೈಗೊಂಡ ಬಿಐಟಿಗಳ ಸಾಮೂಹಿಕ ಮುಕ್ತಾಯದ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತು. ಸುಮಾರು 60 ದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೂಡಿಕೆ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಚೀನೀ ಬಿಐಟಿ ಒಂದಾಗಿದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಭಾರತ-ಚೀನಾ ಬಿಐಟಿಯ ಆರ್ಟಿಕಲ್ 16 (2) ರ ಪ್ರಕಾರ, ಏಕಪಕ್ಷೀಯ ಮುಕ್ತಾಯದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಒಪ್ಪಂದವು ಮುಕ್ತಾಯಗೊಂಡ ದಿನಾಂಕದಿಂದ ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಮಾಡಿದ ಹೂಡಿಕೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಈ ಒಪ್ಪಂದದ ಮುಕ್ತಾಯದ ದಿನಾಂಕದ ವರೆಗೂ ಭಾಧ್ಯತೆ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ..
ಚೀನಾದ ಬಿಐಟಿ ಚೀನಾದ ಹೂಡಿಕೆಯನ್ನು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಾನೂನಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ರಕ್ಷಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದೆ, 2018 ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 3 ರ ಮೊದಲು ಹೂಡಿಕೆ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಹೀಗಾಗಿ, ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರದ ಪ್ರಸ್ತುತ ಯಾವುದೇ ಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಈ ಮೊದಲು ಮಾಡಿದ ಚೀನಾದ ಹೂಡಿಕೆಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇದು ಭಾರತದ ವಿರುದ್ಧ ಐಎಸ್ಡಿಎಸ್ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಚೀನಾವು ಕಾನೂನಿನ ಮೊರೆ ಹೋಗಬಹುದಾಗಿದೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಚೀನೀ ಹೂಡಿಕೆಗಳು ಬಿಐಟಿ ಒಪ್ಪಂದದ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಈಗಲೂ ಹೊಂದಿವೆ. ಇದಲ್ಲದೆ, ವಿಭಿನ್ನ ಮಾಲೀಕತ್ವದ ರಚನೆಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಇತರ ದೇಶಗಳ ಮೂಲಕ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಚೀನಾದ ಹೂಡಿಕೆಯ ಸಾಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಇತರ ಭಾರತೀಯ ಬಿಐಟಿಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಅವುಗಳ ರಕ್ಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಲೂ ಚೀನಾ ಮುಂದಾಗಬಹುದು.
ಭಾರತ-ಚೀನಾ ಬಿಐಟಿಯ ಎಫ್ಇಟಿ ನಿಬಂಧನೆಯ ಉಲ್ಲಂಘನೆ ಎಂದು ಚೀನಾದ ಹೂಡಿಕೆದಾರರು ಈ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ಗಳ ನಿಷೇಧವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಬಹುದು.
ಮಾಹಿತಿ ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಕಾಯ್ದೆಯ ಸೆಕ್ಷನ್ 69 ಎ ಅನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುವ ಪತ್ರಿಕಾ ಪ್ರಕಟಣೆಯ ಮೂಲಕ 59 ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ಗಳ ಮೇಲೆ ಸಾಮೂಹಿಕ ನಿಷೇಧ ಹೇರಲಾಗಿದೆ. ಕಾನೂನು ಆದೇಶವಲ್ಲದ ಪತ್ರಿಕಾ ಪ್ರಕಟಣೆ, ಈ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ಗಳನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲು ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯ ಆಧಾರಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತೆಯ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಜೋಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಈ ಅಪ್ಲಿಕೇಶನ್ಗಳು ಭಾರತದ ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ ಮತ್ತು ಸಮಗ್ರತೆ, ಭಾರತದ ರಕ್ಷಣೆ, ರಾಜ್ಯದ ಸುರಕ್ಷತೆ ಮತ್ತು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಬೆದರಿಕೆ ಒಡ್ಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಆದರೆ, ಕಾನೂನು ತಜ್ಞರ ಪ್ರಕಾರ , ಈ ನಿಷೇಧವು ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾಗಿ 2009 ರ ವೆಬ್ಸೈಟ್ ನಿರ್ಬಂಧಿಸುವ ನಿಯಮಗಳಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಲಾದ ಕಾರ್ಯವಿಧಾನದ ಪ್ರಕಾರ ವಿಧಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕಂಡು ಬರುತ್ತಿದೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ನಿಷೇಧವು ಭಾರತ-ಚೀನಾ ಬಿಐಟಿ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಎಫ್ಇಟಿ ಬಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಚೀನಾದ ಹೂಡಿಕೆದಾರರು ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕರಣವನ್ನು ಹೂಡಬಹುದು.
ಅಂತೆಯೇ, ಚೀನೀ ಕಂಪನಿಗಳ ಒಪ್ಪಂದಗಳ ರದ್ದತಿಯನ್ನು ಅನಿಯಂತ್ರಿತವೆಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಇದರಿಂದಾಗಿ ಚೀನಾದ ಹೂಡಿಕೆದಾರರಿಗೆ ನೀಡಬೇಕಾದ ಎಫ್ಇಟಿ ಬಾಧ್ಯತೆಯ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ರದ್ದತಿಗಳು ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರಿಸಲು, ಈ ರದ್ದುಗೊಳಿಸುವಿಕೆಗಳಿಗೆ ಸಮರ್ಥನೀಯ ಕಾರಣವಿದೆ ಎಂದು ಭಾರತ ಸಾಬೀತುಪಡಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಸರಿಯಾದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದ ನಂತರ ಅವುಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡಬೇಕಿದೆ. ಭಾರತವು ಈಗಾಗಲೇ ಎರಡು ಬಿಐಟಿ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆ – ದೇವಾಸ್ ವಿ ಇಂಡಿಯಾ ಮತ್ತು ಡಾಯ್ಚ ಟೆಲಿಕಾಮ್ ವಿ ಇಂಡಿಯಾ – ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸದೆ ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆದಾರರ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವ ಒಪ್ಪಂದಗಳನ್ನು ಅನಿಯಂತ್ರಿತವಾಗಿ ರದ್ದುಗೊಳಿಸುವ ಎಫ್ಇಟಿ ನಿಬಂಧನೆಯನ್ನು ಉಲ್ಲಂಘಿಸಿದ ಆರೋಪದಲ್ಲಿ ಹಿನ್ನಡೆ ಅನುಭವಿಸಿದೆ.
ಮೋದಿ ಸರ್ಕಾರವು ತನ್ನ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೂಡಿಕೆ ಕಾನೂನು ಬಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದರ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ನಿರ್ಣಯಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ದೇಶೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಸದೃಡಗೊಳಿಸುವ , ಓಲೈಸುವ -ಪ್ರಚಾರದ ಕ್ರಮವು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ದುಬಾರಿ ವ್ಯವಹಾರವಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಬಹುದು.
