ದೇಶದಲ್ಲಿ ವಿಚ್ಚಿದ್ರಕಾರಿ ಶಕ್ತಿಗಳು ಮತ್ತೆ ತಮ್ಮ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಮೆರೆಯಲು ಆರಂಭಿಸಿರುವುದಕ್ಕೆ ಎರಡು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ 23 ಸೈನಿಕರ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡವೇ ಸಾಕ್ಷಿ ಆಗಿದೆ. ಮೊದಲೆಲ್ಲ ಉಗ್ರರು ವಿಧ್ವಂಸಕ ಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತಿದ್ದರು. ಅದು ಕಡಿಮೆ ಆಯಿತು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನಕ್ಸಲರು ತಲೆ ಎತ್ತುತ್ತಿರುವುದು ಆತಂಕದ ಸಂಗತಿ. 2010 ರ ಚಿಂತನಾಲ್ ಹತ್ಯಾಕಾಂಡದ ನಂತರ, ದಂತೇವಾಡ-ಸುಕ್ಮಾ-ಬಿಜಾಪುರ ಅಕ್ಷವು ನಾಗರಿಕರನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ 175 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಭದ್ರತಾ ಪಡೆ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಬಲಿ ಪಡೆದಿದೆ.
ಚಿಂತನಾಲ್ ಎನ್ಕೌಂಟರ್ನಲ್ಲಿ 76 ಸಿಆರ್ಪಿಎಫ್ ಸೈನಿಕರು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದ್ದರೆ, ಬಿಜಾಪುರದಲ್ಲಿ ಶನಿವಾರ ನಡೆದ ಇತ್ತೀಚಿನ ಎನ್ಕೌಂಟರ್ 22 ಭದ್ರತಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗಳ ಸಾವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು. ಛತ್ತೀಸ್ ಘಡ ದಲ್ಲಿನ ಮಾವೋವಾದಿ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಮಾರ್ಚ್ ಮತ್ತು ಜುಲೈ ನಡುವೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ದಾಳಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಾವುನೋವುಗಳು ಸಂಭವಿಸಿವೆ ಎಂದು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಸಿಪಿಐ (ಮಾವೋವಾದಿ) ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಫೆಬ್ರವರಿ ಮತ್ತು ಜೂನ್ ಅಂತ್ಯದ ನಡುವೆ ತನ್ನ ಯುದ್ಧತಂತ್ರದ ಪ್ರತಿದಾಳಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಮೂಲಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ. ಈ ಪ್ರತಿಧಾಳಿ ಮಳೆಗಾಲಕ್ಕೆ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿ ಮಿಲಿಟರಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಚಲನೆಯನ್ನು ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿಸುತ್ತದೆ .
ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಯನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಲು ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್‌ ಮಾಡಿ
ಸುಮಾರು 15 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಎಡಪಂಥೀಯ ಉಗ್ರಗಾಮಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಅಭಿಯಾನದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಬಸ್ತರ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಿವೆ ಎಂಬುದು ಕಳವಳಕಾರಿ ಸಂಗತಿ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿನ ನಿಧಾನಗತಿಯ ಅಭಿವೃದ್ದಿ , ಕಾಡಿನ ಭೂಪ್ರದೇಶ, ಆಡಳಿತದ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಇಚ್ಚಶಕ್ತಿಯ ಕೊರತೆಯೇ ಕಾರಣವಾಗಿವೆ. ನೆರೆಯ ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಒಡಿಶಾದಲ್ಲಿ ನಕ್ಸಲ್ ಚಳುವಳಿಯ ನಿರ್ಮೂಲನೆಯು ಬಸ್ತಾರ್ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನಕ್ಸಲ್ ಉಪಟಳ ಹೆಚ್ಚಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭದ್ರತಾ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಗಳು ಹೇಳುತ್ತವೆ . ಇದು ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ಗಡಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ ಬಂಡುಕೋರರಿಗೆ ಸುಲಭವಾದ ಅಡಗು ತಾಣ ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ರಸ್ತೆಗಳ ದುಸ್ಥಿತಿ, ಸಂವಹನ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಆಡಳಿತದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಮುಂದುವರೆಸಲು ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣವೆನ್ನಲಾಗಿದೆ.
ಛತ್ತೀಸ್ಘಢ ದಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರು ಮಾವೋವಾದಿಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ತೋರಿದ ನಿರಾಸಕ್ತಿಯೂ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಮೆರೆಯಲು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ. ನಕ್ಸಲ್ ಸಮಸ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುವ ಯಾವುದೇ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಿ, ಅದು ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ, ತೆಲಂಗಾಣ ಅಥವಾ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳವಾಗಿರಲಿ, ಅಲ್ಲಿನ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಪೊಲೀಸರು ಇದನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಯಂತೆ ಪರಿಗಣಿಸಿ ಹತ್ತಿಕ್ಕಿದ್ದಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ, ಗುಪ್ತಚರ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸ್ಥಳೀಯ ಪೊಲೀಸರು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಕೇಂದ್ರ ಪಡೆಗಳಿಗೆ ಒದಗಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನಂತರ ರಾಜ್ಯ ಕೇಂದ್ರದ ಎರಡೂ ಪಡೆಗಳು ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ನಡೆಸಿದವು. ಜಾರ್ಖಂಡ್ನಲ್ಲೂ ದುಸ್ಥಿತಿಯ ರಸ್ತೆಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಸಹ ಸ್ಥಳೀಯ ಪೊಲೀಸರು ನೀಡಿದ ಬೆಂಬಲದಿಂದಲೇ ನಕ್ಸಲ್ ಉಪಟಳ ನಿಂತು ಹೋಗಿದೆ ಎಂದು ಮಾಜಿ ಸಿಆರ್ಪಿಎಫ್ ಡಿಜಿ ಒಬ್ಬರು ಹೇಳಿದರು. ಛತ್ತೀಸ್ ಘಢ ರಾಜ್ಯವು ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳ ಭೂಪ್ರದೇಶಕ್ಕಿಂತ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು. ಛತ್ತೀಸ್ ಘಢ ದ ಪ್ರಮುಖ ಮಾವೋವಾದಿ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆ ಸಂಪರ್ಕವೇ ಬಹುತೇಕ “ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲ” ಎಂಬುದು ಪ್ರಮುಖ ಸಮಸ್ಯೆ ಆಗಿದೆ. ಬಿಹಾರ ಮತ್ತು ಜಾರ್ಖಂಡ್ ಕೂಡ ನಕ್ಸಲ್ ಪೀಡಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ರಸ್ತೆ ಜಾಲಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಸಂವಹನ ಜಾಲಗಳು ಸಹ ಉತ್ತಮವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಸಿಆರ್ಪಿಎಫ್ ಅಧಿಕಾರಿ ಒಬ್ಬರು ಹೇಳಿದರು.
ಕೆಲವು ಮೂಲಗಳು ಜಿಲ್ಲಾ ರಿಸರ್ವ್ ಗಾರ್ಡ್ ಪಡೆಯ ಅವಶ್ಯಕತೆಯನ್ನು ಒತ್ತಿ ಹೇಳುತ್ತವೆ. ಡಿಆರ್‌ಜಿ ಪಡೆಗೆ ಸಿಆರ್ಪಿಎಫ್ ತರಬೇತಿ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಡಿಆರ್‌ಜಿ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದು ಸಿಅರ್‌ಪಿಎಫ್‌ ಪೋಷಕ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಛತ್ತೀಸ್ ಘಢದಲ್ಲಿ ಈಗಲೂ ಸಿಆರ್ಪಿಎಫ್ ಪಡೆಗಳೇ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದು ಸ್ಥಳೀಯ ಪೋಲೀಸರ ಪಾತ್ರ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ ಇದೆ ಎಂದು ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರು ಹೇಳಿದರು. ಅವರು ರಾಜ್ಯದ ರಾಜಕೀಯ ಇಚ್ಚಾಶಕ್ತಿ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.
ಆಂಧ್ರ ಮತ್ತು ತೆಲಂಗಾಣದಲ್ಲಿ, ಸಮಸ್ಯೆಯ ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ, ಸರ್ಕಾರವು ದೂರಸ್ಥ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಪ್ರದೇಶ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪ್ರಾಧಿಕಾರವನ್ನು ರಚಿಸಿತ್ತು. ಇದು ಈ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಸರ್ಕಾರಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಸುಸಂಬದ್ಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಘಟಿಸುತ್ತದೆ. ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದಲ್ಲಿ, ಮಾವೋವಾದಿ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು ಮತ್ತು ಸೇತುವೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಗಿದೆ, ಸ್ಥಳೀಯ ಜನರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ನೀಡಲಾಯಿತು. ಛತ್ತೀಸ್ ಘಢ ದಲ್ಲಿ ಬಸ್ತಾರಿಯಾ ಬೆಟಾಲಿಯನ್ಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಮೂಲಕ ಇದು ಭಾಗಶಃ ಸಂಭವಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಮಾವೋವಾದಿ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆಗಳು, ಶಾಲೆಗಳು, ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳು ಮತ್ತು ಅರಣ್ಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟೇ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಡಬೇಕಾಗಿದೆ ಎಂದು ಈ ಅಧಿಕಾರಿ ಹೇಳಿದರು. ಆಡಳಿತವು ಈ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ದಿಪಡಿಸಿದರೆ ನಕ್ಸಲ್ ಸಮಸ್ಯೆ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ ಎಂದೂ ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳ ತುಕಡಿ ಇತರ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಛತ್ತೀಸ್ ಘಢದ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಜಟಿಲವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಮೂಲಗಳು ತಿಳಿಸಿವೆ. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಪೋಲೀಸ್‌ ಮತ್ತು ಭದ್ರತಾ ಪಡೆಗಳ ಜಂಟಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿವೆ. ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪಡೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರೆ, ಪಡೆಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಜಂಟಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ನಿರ್ಣಾಯಕ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪಡೆಗಳ ನಡುವೆ ಸಮನ್ವಯದ ಕೊರತೆಯು ಆದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಗೊಂದಲ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ, ಸಾವುನೋವುಗಳು ಸಂಭವಿಸುತ್ತವೆ ಎಂದು ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮಾಜಿ ಸಿಆರ್ಪಿಎಫ್ ಡಿಜಿ ಹೇಳಿದರು. ನಕ್ಸಲ್ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಕುರಿತಾದ ದಾಖಲೆಯಲ್ಲಿ ಗೃಹ ಸಚಿವಾಲಯವು ದುರ್ಗಮ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ತಲುಪುವ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದೆ.
ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ, ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಕೆಲವು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ದೂರದ ಮತ್ತು ದುರ್ಗಮ ಬುಡಕಟ್ಟು ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಹೊಂದುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿ ಅಗಿದ್ದಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ, ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರದ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸಹ ಅಂತಹ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಂದ ಕ್ರಮೇಣ ಹಿಂದೆ ಸರಿದವು, ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕುಂಠಿತವಾಯಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಕಲ್ಪಿಸಿ ಸಮಾನಾಂತರ ಆಡಳಿತ ನಡೆಸುವುದಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾಯಿತು ಎಂದು ಮೂಲಗಳು ಹೇಳಿವೆ. ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಾದರೂ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರು ಇಚ್ಚಾ ಶಕ್ತಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿ ನಕ್ಸಲ್ ಹಾವಳಿ ನಿರ್ನಾಮ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಇಂಡಿಯನ್‌ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್‌ ಮೂಲ
